اعصاب و معصاب

 * امروز قرار بود کلاس جبر خطی تشکیل بشه تا ادامه تمرینا حل بشه، بعد هم بچه‌ها نیومدن و هم جناب استاد، این وسط من ماندم تنها میان سیل غم‌ها /:

 * حالا یه دنیا تمرین مونده با یه عالمه سوال و من و کتاب، واقعا دیگه نمیدونم چیکار کنم!

 * حالا تو این گیر و ویری، این آمار هم داره تخیلی میشه، من یه روز یه حرفی به یکی از بچه‌های آماری زدم که روز به روز دارم بهش بیشتر ایمان میارم، گفتم فکر کنم این جان فروند (نویسنده کتاب آمار ریاضی) آخوند بوده، جایی که حالش خوب بوده چیزایی گفته که آدم لذت میبره بخونه، جایی هم که حالش خوب نبوده دیگه خودش هم نفهمیده چی گفته!؛ برداشته از توزیع گسسته رفته تو پیوسته، از پیوسته کرده تو گسسته، اصلن معلوم نیست کی به کجا داره میره، اون وسط این منم که به خودم فحش میدم که چرا نمی‌فهمم.

 * یه بدبختی دیگه‌ای هم که هست اینه که دیگه دارم جبرخطی بالا میارم از بس خوندم، این آخریا هیچی دیگه ازش نمی‌فهمم، هیچی که نمیشه گفت ولی باید روش فکر کنم تا بفهمم، یه فصل دترمینان هست که باید بخونم، فصل مقادیر ویژه هم که اون آخراش رو باید بخونم، دیگه کی میخوام بخونم نمیدونم! احتمالا ترم بعد.

 * دقیقن به خاطر کلاس و این جان فروند و خوابی که تو چشمام ریخته، الان اعصاب معصاب ندارم! یعنی به جز یک نفر تو این دانشگاه (واو!) هر کی بیاد جلو این توانایی رو دارم که نگاه‌ش نکنم :دی

 * هر چی دارم فکر میکنم و زور میزنم که مثبت‌اندیش باشم فایده نداره، اصن ذهنم کار نمیکنه که دیگه بخواد مثبت‌اندیش باشه یا منفی‌اندیش، ترجیح میدم که برم بشینم و دوباره و سه‌باره و ده‌باره بخونم تا بفهمم، چیزی تا تموم شدن ۱۴ روز نمونده.