بحثی بر یک گزاره

 * جاتون خالی من قبل از عید امسال، خدا خواست و رفت جنوب، مناطق جنگی؛ سوغاتی این سفر من هم یه سرماخوردگی خفن بود که دیگه شکر خدا هست. همین سرما خوردگی باعث شد که من به یک گزاره فکر کنم (بابا ایکیوسان!)، دیدین میگن «سالی که نکوست، از بهارش پیداست»؟، آیا از این گزاره میشه نتیجه گرفت که من که حالا سرما خوردم سالم نکو نیست؟ ((:

 * جواب اینه که نه! از گزاره منطقی تنها نتیجه‌ی منطقی که میشه گرفت اینه : (عکس نقیض یک گزاره)؛ هیچ چیز بیشتری هم نمیشه برداشت کرد (:

 * برای روشن‌تر شدن موضوع اجازه بدین درس امروز رو با یه مثال تموم کنم :دی همون گزاره بالا رو در نظر بگیرید، همونطور که میدونید ما اون گزاره رو میتونیم به صورت «اگر سال نکو باشد آنگاه از بهارش پیدا است» بنویسیم، حالا عکس نقیض این گزاره میشه «اگر از بهارش (منظور از ش امسال است) پیدا نباشد آنگاه سال نکو نیست» (: یعنی تنها نتیجه‌ی منطقی که میشه گرفت همینه و مثلا نمیشه نتیجه گرفت که «سالی که نکو نیست از بهارش پیداست»؛

 * خلاصه خیالم راحته که امسال هم ان‌شاالله خیلی سال خوبیه. دیروز داشتم به خواهرم میگفتم من سال ۸۷ عید نوروز سرخچه (یا سرخک یا آبله‌مرغون یا خروسچه و خلاصه همین جونورا :دی رو گرفتم، البته در این مبحث خانم دکتر باید نظر بدن :دی) گرفتم، هیچی عید اونسال که زهر شد نسبتا، ولی اتفاق خیلی خوبی که افتاد این بود که منی که اندازه بز هم برای کنکور درس نخونده بودم کنکور ریاضی قبول شدم ((: حالا امسال هم چون سال کنکور منه (البته سال کنکور اصلی من سال آینده‌س احتمالا! چون ۸ ترم تموم نمیشه) میگم شاید دوباره با اینکه قد یه مرغ هم درس نخوندم زد و من کنکور یه رشته خوب و جای خوبی قبول شدم (مثلا تحقیق در عملیات امیرکبیر که روزبه هم اونجا باشه و غریب نباشم :دی)

 * سوالی بود در خدمت هستم (: