از جلیل

 *(

۱) سرد است تبی که در تنم افتاده
نام چه کسی از دهنم افتاده؟
یک روز یقینن خفه‌ام خواهد کرد
دستی که به دور گردنم افتاده

۲) مانند علف‌های لب مردابیم
خوابیم و همیشه تا کمر در آبیم
مرگ آمده است زندگی را بخورد
ما هم که همه کرم ِ سر قلابیم

۳) میخواست ز کنج خلوتش برخیزد
از خواب پر از جراحتش برخیزد
سردرگمی همیشه‌ی ساعت‌ساز
با زنگ کدام ساعتش برخیزد؟

۴) حالا که ورق‌ها همگی رو شده‌اند
سرخورده از این همه تکاپو شده‌اند
گیریم کسی کلید را پیدا کرد
درهای جهان قفل از آن سو شده‌اند

۵) من این همه از فروغ اگر می‌گویم
از کاهش بند و یوغ اگر می‌گویم
حرف دل من خدا وکیلی عشق است
من کور شوم، دروغ اگر می‌گویم

   )؛