نوشته های دکتر خودم
اینجا من یعنی خودم در مورد خودم و خود خودم می نویسمنوشته های دکتر خودم
اینجا من یعنی خودم در مورد خودم و خود خودم می نویسمدرباره من
خودم، پسرم، تقریبا هیچ هنر قابل ذکری ندارم، از بیکاری بدم میاد ولی کلا الافم.
به شدت آدم مضخرفی هستم، خیلی هم بداخلاقم، تازه بعضی وقتا تو پست‌هام فوحش هم میدم! یه دفه پا رو نون هم گذاشتم، خلاصه حواستون باشه!
این وبلاگ روزی چند صد بار ممکنه بروز بشه، شاید چند هفته‌ای بگذره و بروز نشه. توش از هر چی به فکر برسه می‌نویسم، از خوابی که دیشب دیدم تا اگه احتمالا تو خوابگاه صبحونه‌ای گیرم اومد و خوردم.
خوشحال میشم اگه فحش، انتقاد، پیشنهاد، نظر و خلاصه هر چیزی مربوط به من میشه رو کامنت کنین.
آیدی یاهو: doctor.khodam
ادامه...
ابر برجسب
من ِ تنها تنهایی درس متلب انتقالی ارشد رمضان جهان آهنگ ترم۴ارشد سیاست ترم۲ارشد ترم۳ارشد مریم برنامهنویسیجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- مرداد 1399 1
- بهمن 1396 1
- تیر 1396 1
- فروردین 1396 5
- مهر 1394 3
- اسفند 1392 8
- بهمن 1392 13
- دی 1392 5
- آذر 1392 11
- آبان 1392 13
- مهر 1392 10
- شهریور 1392 6
- مرداد 1392 14
- تیر 1392 15
- خرداد 1392 16
- اردیبهشت 1392 19
- فروردین 1392 17
- اسفند 1391 8
- بهمن 1391 9
- آذر 1391 6
- آبان 1391 4
- مهر 1391 3
- شهریور 1391 10
- مرداد 1391 15
- تیر 1391 10
- خرداد 1391 6
- اردیبهشت 1391 7
- فروردین 1391 10
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 17
- دی 1390 15
- آذر 1390 9
- آبان 1390 7
- مهر 1390 12
- شهریور 1390 42
- مرداد 1390 28
- تیر 1390 38
- خرداد 1390 14
- اردیبهشت 1390 21
- فروردین 1390 24
- اسفند 1389 9
- بهمن 1389 22
- دی 1389 23
- آذر 1389 23
- آبان 1389 26
- مهر 1389 41
- شهریور 1389 57
- مرداد 1389 49
- تیر 1389 37
آمار : 312822 بازدید
Powered by Blogsky
یعنی چی میشه؟
* دو سه روز بود که تو فکر این بودم که وبلاگ پــُرپـُت رو تعطیل کنم؛ دلیل خاصی نداشتم، همچینی دلیل بی دلیلی مثلن!
* تا اینکه امروز شروع کردم وبگردی، از طریق وب مجید رفتم به وب آرمان، دیدم نوشته این آخرین پستشه و دیگه بروز نمیکنه و تعطیل! از اونجا رفتم وب مهرداد دیدم یه عکس گذاشته که تعطیل شد رفت!
* من خودم از حدودای ۸۴ به صورت متوسط سالی یه دونه وبلاگ رو تو سرویس‌دهنده‌های مختلف داشتم و هیچکدوم هم بیشتر از یک سال نتونستن دووم بیارن، این دووم نیاوردن هم هیچ ربطی به نوع محتوای وبلاگ نداشته، در مورد ITش صادق بوده، در مورد عشقولانه‌ش هم.
* به نظر شما چی میشه که یه نفر وبلاگش رو تعطیل میکنه؟ چه علتی میتونه داشته باشه؟
خودم
دوشنبه 10 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 01:58 ب.ظ
چون طرف بلاگنویس نیست. واسه سرگرمی مینویسه.
به هر حال هنوز نمیشه تو ایران به وبلاگ‌نویسی به عنوان شغل نگاه کرد؛ چیزی جز سرگرمی هم نمیتونه باشه!
معلومه کار مهمتری از وبلاگ نویسی داره
اعتیاد به وبلاگ نوشتن باشه فکر نکنم دلیل تو منطقی باشه (:
ممکنه عاشق شده باشه
همه عاشق میشن میرن وبلاگ میزنن!
من خوب میدونم چی میشه واسه خودم کار کشته ام تو این زمینه!
بفرمائید تجربه‌هاتون رو بگید استفاده کنیم (:
منم دقیقا همین طورم و می خواستم این یکی رو هم تعطیل کنم ولی میدونی چیه دکتر باید به وبلاگ مثل یه دفترچه نگاه کنی که چند سال دیگه میری سرش و با تک تک جملاتش خوب یا بد ذوق می کنی با دیدن خوب هاش خوشحال می شی و خوبی ها برات یادآوری میشه با دیدن بد هاش بازم ذوق می کنی که اون روزای بد رو پشت سر گذاشتی!
الان خیلی پشیمونم که وبلاگهای قبلیمو بستم و همش یک جا نیست... البته وردپرس که فیلتر شد دست خودم نبود...
البته ممکنه یه زمانی هم بشه که این وبلاگ به جای جایی برای آرامش، آرامش آدم رو بر هم بزنه و زندگی آدم رو از روال طبیعیش خارج کنه شاید خیلیا به این جا میرسن که تعطیلش می کنن!
امروز که داشتم آرشیو شهریور و مرداد پارسال رو میخوندم، حرفت رو فهمیدم.
به نظرم علتش اینه که می خوان یه تجربه ی جدیدی داشته باشن و بعد که از تجربه کردنش خسته می شن تعطیلش می کنن ... یا شاید هم به اون چیزی که می خوان نمی رسن و دوباره از نو شروع می کنن! این کار رو فقط در بلاگستان نمی کنیم ... در دنیای بیرون هم این کار ها رو می کنیم ... فکر میکنیم با خراب کردن چیزی که ساختیم و از نو ساختنش درست میشه ... در حالیکه ایراد از درون خودمونه نه از دنیای بیرون !
دلیل خود من برا وبلاگ جدید درست کردن به نظر شما نزدیکه.
فکر کنم باید وبلاگو تعطیل کنیم تا بفهمم بهتون بگم.
منتظر باشید
به خاطر همون چیزی که ۲ روز دیگه میخواین بگین میخواین وبلاگ رو تعطیل کنین؟ :دی
درسته که وبلاگ یه محیط مجازیه
ولی فکر می کنم خیلی به شخصیت نویسنده وبلاگ برمیگرده
تو دنیای واقعی هم آدم هایی هستن که مایل به تغییران
مثلا یه روز می بینی شدیدا با فلانی دوستن و تمام وقتشون رو باهاش می گذرونن
چند وقت بعد می بینی اسم طرف رو هم یادش نمیاد
وبلاگ هم فکر می کنم همینطوره
آدم ها تو فضای مجازی دیگه جلو خودشون رو نمی گیرن
تا یه چیزی اعصابشون رو بریزه به هم می بندنش !!!
ربطی به اعصاب به هم ریختن نداره به نظر من، مثلن همین وبلاگ رو که من میخواستم تعطیل کنم، اعصابم رو که خرد نکرده بود هیچ! دوسش هم دارم!
یعنی اینقدر حرص میخورم تا میام به یه وبلاگ عادت کنم میره توی تیریپ تعطیلی وبلاگ!
حرص خوردن روزه رو باطل نمیکنه؟ :دی
علل مختلفی میتونه داشته باشه:
۱- شناسایی شدن
۲- از دست دادن انگیزه
۳- کمبود وقت
۴-کم شدن بازدید کنندگان و دوستان
۵-....
۵- سرشون شلوغ شدن {این ربطی به کمبود وقت نداره! قدیما هم سرشون شلوغ بود ولی بیشتر بروز بودن، حتی موقع تموم شدن امتحان تخصص هم بودن}
:دی
+1 به عکس، به انتخاب عکس
اوووف! تب گوگل تا کجاها رسیده! (:
من فقط یه بار وبلاگمو حذف کردم. اونم بخاطر اینکه فکر می کردم چیزهایی که می نویسم به درد بازدید کننده نمیخوره. در زمینه برنامه نویسی بود، ولی خیلیا میومدن برنامه آماده درخواست می کردن.
همون بهتر که مسدودم کردن و با اردنگی انداختنم بیرون 
به نظر من کسی که برای دل خودش نمینویسه، ادامه کارش تا حد زیادی بستگی به بازدیدکننده اش داره
کسی هم که برای دل خودش می نویسه شاید دیگه چیزی نداره بگه، یا از حرفایی که قبلا زده پشیمون شده.
خود من وقتی بعضی از پستای وبلاگ قبلیمو یادم میاد، میگم خدا کنه کسی نخونده باشدشون
فرض کن نشستی به پست نوشتی که فلان و امان، ۲ ساعت روش وقت گذاشتی، ۵تا نظر اولش که اسپمه، دوتای بعدش هم نوشته میتونی این برنامه رو بنویسی؟
ای ای ای ((:
با دیگه چیزی نداشتن برا گفتن خیلی موافقم (:
بعد مجید
حقیقت تلخه :دی
۶-وقتیم به روز میشن دوستان یا سر نمی زنن یا میان ولی اعلام حضور نمی کنن.
خوبه من جز اینطور دوستایی نیستم!
نمیشه علت واضحی بیان کرد...
هزار و یک علت...
اصلی ترینش واسه ما:
ممکنه فردا از مطالبت برداشتهایی کنند که نه تنها به عقل جن بلکه به عقل خودت هم نرسیده باشه!!!!
مطالبی علیه خودت!!!!
من کشته مــُرده این برداشت‌هام،
آدم پناه بر خدا، احساس پیامبری بهش دست میده ((:
اینکه نوشته‌ی آدم علاوه بر عمق، چند بعدی باشه ((: