مدرسه ها وا میشه! دنگ دنگ دنگ

 * امروز ۳۰م مرداده، پس فردا اول شهریوره و این یعنی یک ماه دیگه ترم جدید شروع میشه و این یعنی این که صبح نمیشه تا ساعت ۱۲ خوابید، این یعنی باید ناهار و شام سلف خورد، این یعنی دوباره باید پول بدم برا کتاب، این یعنی ساعات طولانی از روز رو نمیتونم پشت کامپیوتر باشم، این یعنی نمیتونم نیم ساعت یه بار دکتر خودم رو بروز کنم، این یعنی باید برم دنبال خرحمالی برا کانون وبلاگ‌نویسا، این یعنی تا دو هفته که همه دوستان منو ببینن باید جواب بدم که چرا بی معرفت بودم و تابستون یادی ازشون نکردم، این یعنی دوباره باید تو دلم به رئیس دفتر نهاد فحش بدم، یعنی اینکه باید دزدی بیام دزدی برم تا معاون حراست منو نبینه و نگه که خوب قول طراحی سایت دادی، این یعنی دو هفته فرار کردن از دست همکلاسی‌های مونث برا سلام و علیک نکردن {:))) خداییش همه اینا به کنار، این آخری هم به کنار، من کلن تو سلام و علیک و ایجاد ارتباط اولیه مشکل دارم، خُ نمیدونم این چه رسمیه که هر کی خواست حرف بزنه باید اول احوالپرسی کنه، من چه خانما و چه آقایون رو به یه چشم نگاه میکنم و کاری داشته باشم مثلن میگم سلام آقای (یا خانم) فلانی، خسته نباشید و ... دیگه این همه کش و قوس که ملت میدن رو نمیدم (و البته بلد نیستم که بدم)، البته دوست دارم خودم رو اصلاح کنم ولی نمیتونم}.

 * اول مهر یعنی شروع یه فرصت جدید، یعنی یه فصل نو، یعنی مستی ناشی از یادگرفتن چیز جدید، یعنی لذت کلاس‌های دم غروب، یعنی دلستر و قدم زدن زیر درختایی که برگاشون میریزه با رفقا، یعنی بالا و پایین پریدن رو سر یه مساله برای حل شدنش، یعنی دیدن ، یعنی خندیدن‌های مارموزیک دکتر آرمند :)))، اول مهر فصلی نو برای شروع نوِ برا من.

 * امیدوارم که شروع کنم به آدم شدن، به بالا رفتن و درجا نزدن. امیدوارم وقتی ترم مهر امسال تموم میشه از خودم راضی باشم. حتی بیشتر از راضی بودن!