چند لحظه اینطور به زندگی نگاه کن

 * «اصلا وقتی حالا برحسب شانس، تصادف یا رندوم یا نه از روی یه نقشه‌ی از پیش تعیین شده تو یه موقعیتی قرار گرفتی باید ببینی باید چیکار کنی... نه اینکه بگی چرا من... چرا اون نه...»(+).

 * نوع نگاه عالیه به نظر من، عالی! برداشتن نگاه از یک مفعول ِ منتقد ِ مجرد و تبدیل به یک فاعل ِ مبتکر ِ مجرد :) یعنی حالا که من مفعول قرار گرفتم، از این به بعد خودم فاعل باشم و نه از این به بعد هم، منتظر فعل ِ فاعل ِ دیگری بودن. فقط به نظر من یه عیبی که توش هست اینه که من متنفرم از مخلوق بودن اینطوری، ولی ظاهرا چاره‌ای نیست.

 * این دیدگاه میتونه زندگی این چند وقتم رو از تفکرات نهیلیستانه خارج کنه، ولی خب مساله هنوز سر جاشه.