اینترنت ملی؛ خوب، بد، زشت

 * چیزی که من بعد از یک ماه دور بودن از اینترنت فهمیدم اینه که دوباره بحث اینترنت ملی افتاده سر زبونا و ظاهرن میخواد که اجرایی بشه. من اینترنت ملی رو میتونم از سه زاویه ببینم:

 * خوب، بد، زشت:

خوب: این طرح باعث میشه که همه‌ی خونه‌ها بتونن به شبکه وصل بشن، با سرعت بالا تبادل اطلاعات داشته باشن، دیگه لازم نباشه برای دانلود کردن ۳ مگابایت فلان دقیقه منتظر بمونن، برای داشتن اینترنت ۱۲۸ کیلو ماهی فلان قدر پول بدن. این یعنی بالا رفتن سطح دسترسی مردم به شبکه‌ی مجازی و البته احتمالا درآمدزایی بالاتر برا چار نفر مثل من که تو وب کار میکنن ؛)

بد: من هنوز دقیق نفهمیدم که اینطور هست یا نه، ولی اگه قرار باشه که دسترسی ما به شبکه جهانی قطع بشه، یعنی ما برمیگردیم به زمان قبل از شاه، حتی زمان قبل از مظفرالدین‌شاه. این یعنی کور و کر بودن در دنیایی که سرعت رشد اطلاعاتش سرسام‌آور ِ. این یعنی یه آدم غریب و گوشه‌گیر بودن در یک جماعت. این یعنی تحت نظر بودن. شاید برای بقیه دوستان خیلی مهم نباشه، ولی برای ِ منی که حتی سیستم‌عاملم رو به خاطر آزادی تغییر دادم، خیلی زجرآور ِ. من دوست دارم آزاد باشم، حتی اگه نیازی به اون آزادی هم نداشته باشم.

زشت: متاسفانه این طرح به اسم اینترنت ملی معروف شده. این یعنی سفسطه در معنای کلمه. اینترنت یک سامانه‌ی جهانی برای انتقال داده‌هاست (+) و این با ملی بودن و در یک کشور واحد بودن در تعارضه. من هنوز نمیدونم که آیا با اجرای این طرح دسترسی ما به شبکه‌ی جهانی قطع میشه (و یا حتی همینطور و با همین سرعت میمونه) یا نه! اگه بخواد اینطور باشه، من این کار رو مظهر گول زدن مردم میدونم.

 * امیدوارم که بر خلاف همه‌ی شایعه‌ها، مسئولین مربوط به اینترنت کشور در این فکر باشند که اینترنت جهانی با سرعت بالا و بدون فیلترینگ احمقانه رو به خونه‌ی همه‌ی مردم بیارن و خلاف این ادعا که ما یک کره‌ی شمالی اسلامی هستیم رو اثبات کنند. ان‌شاالله.