چی فکر می‌کردیم، چی شد!

 * یه آهنگ بود نمیدونم از کی که توش یه جا میگفت «چی فکر می‌کردیم، چی شد! دل دیوونه اسیر کی (!!!) شد!»، این شده حکایت روزگار ما.

 * قبل از انقلاب می‌گفتیم قرار ِ هر استاد مارکسیست در دانشگاه‌ها کرسی داشته باشن و آرا و عقایدشون رو آزادانه بگن (با توجه به جو روزهایی که اون حرف زده شده، یعنی روزهای اوج تفکر مارکسیستی و طبیعتا با تعمیم قرار بود یک تفکر ریشه‌دار بتونه آزادانه عقایدش رو بیان کنه)^۱، می‌گفتیم در صورت عدم توطئه حتی کمونیست‌ها هم در ابراز عقاید آزادند^۲. بعد از انقلاب هم که داریم می‌بینیم و نمیخوام وارد کلیت‌ش شم و فقط یه حوزه که باهاش سر و کار دارم رو بررسی می‌کنم: «دسترسی آزاد به اطلاعات».

 * من حق دارم به اطلاعات دسترسی آزاد داشته باشم، منظور از اطلاعات هم اخبار امنیتی وزارت اطلاعات نیست که دوستان بخوان در مورد حدود این دسترسی بحث کنن -که البته اگه روزی بیاد که در دنیا گردش آزاد اطلاعات باشه، از اون هم استقبال میکنم- و طبیعتا هیچ کس هم نباید این حق رو از من بگیره. یکی از مجاری دسترسی به اطلاعات، اینترنت ِ که من هر روز ازش استفاده‌های متفاوتی میکنم. خب حالا یه سری آدم -آدم؟- اومدن برداشتن بنا به سلیقه‌ی خودشون تشخیص دادن که چی خوبه برا من و چی بد و به این کارشون هم جلوه‌ی قانونی دادن.

 * تا اینجای بحث خب ممکنه موافق داشته باشه و مخالف، اما جالبی قضیه اینجاست: «VPN قانونی». همون موجودات مورد بحث، حالا که دیگه هر چیز بدردبخور رو زدن بستن اومدن و میخوان به صورت قانونی فیلترشکن بفروشن :))) این لینک خبرش. اول من رو از داشتن ِ حق ِ خودم منع میکنن و بعد حقم رو بهم میفروشن :))

 * تصور من از مغز همون موجودات مورد بحث، شکل بالاست :)) خیلی پیچیدگی نداره، شاید هم اونا ما رو اینطور تصور کردن :))

---

۱) مرتضی مطهری، آینده انقلاب اسلامی ایران، ص ۴۳ و ۴۴.
۲) صحیفه امام، جلد ۴، ص ۳۳۶ و ۳۳۷.