قدر ِ اول ِ ۹۲

 * به یکسالی که گذشت فکر میکنم، از ۲۰ مرداد ۹۱ تا الان. سالی پر از تجربه داشتم، تجربه‌هایی که دید خیلی بازتری برام ارمغان آورده.

 * از ۸۹ تا الان شب قدرهام رو ثبت کردم، مدام روند صعودی داشتم، هر سال بهتر و بهتر شدم؛ با وجود همه‌ی ناشکری‌هایی که داشتم، روزهایی که اومدند و رفتند و امروز که نگاه میکنم، به وضوح میتونم اونا رو بهم متصل کنم و سرانگشت قدرتش رو ببینم. نقطه‌هایی هستن که از نگاه بیرونی شاید سخت و غیرقابل تحمل به نظر بیان، ولی من مطمئنم که نقطه‌های موثر در درونیابی ِ مسیر زندگی ِ منن.

 * به گذشته که نگاه میکنم، راه همیشه مه‌آلود بوده؛ همیشه تو پیچ‌های تــُند، کسی بوده که تنهام نذاشته، فارغ از اینکه کی بودم و چی بودم.

---

پ.ن ۱: اینقدر این ماه رمضونی همه چی قر و قاطی بود، نفهمیدم چی کجا بود و چطور شد! همه چی خیلی زود تموم شد! خدایا این ماه رمضون رو آخرین ماه رمضون عمرم قرار مده!