* رسما یک سالی میشه که با دین و مفاهیم مذهبی میونهای ندارم و تصمیم گرفتم راه خودم رو برم. این تصمیم شامل خیلی چیزها میشه و البته محرم و عزاداری هم جز اوناست. در این بین، از معدود چیزهایی که قوت خودش رو برام حفظ کردن، عزاداریهای سنتیه. به نظرم انصاف حکم میکنه که این سرمایه رو نگه داشت. این سرمایه به شدت میتونه ظلمستیز باشه. چیزی که در عزاداریهای غیرسنتی اثری ازش رو نمیشه دید -و یا خیلی کم میشه دید.
* یکی از این عزاداریها، عزادارای بوشهریها و خرمشهریهاست. به صورت طبیعی در هفتههای یک سال، عموما نمیشه دو هفته از سال من رو پیدا کرد من در طولش به یکی از نوحههای حسین فخری گوش نداده باشم. حالا نه اینقدر، ولی خب! :دی.